مثل ذیچ القصیده الماني کاتبهه واحبهه اشگد.

مثل ذیچ القصیده الماني کاتبهه واحبهه اشگد.
اعبرت چم طیف
بس ردت اوصل الطیفك،
عطشتك شم.

واجیتك، مدری یا ساعه، !!
الوکت من دونك مطشر ولا یلتم.

بچیتك دم،..
شوگک جاسني ابعیني وبچیتك دم

ارکض والأثر یتبعني سرب اجدام
اخاف اعثر وافز وینمحی عطرك، ضباب ابجام.
اظل لاوین احیر ابجیتك و طیفك؟
انامن؟
لا،. اظل امناطر اجدامه مطر مانام.!

محبتك تاکل ابروحي،
مثل ذیچ القصیده الماني کاتبهه واحبهه اشگد.

عبرتي طافحه بعیني،
ولاتنضم نساوة خد

الحزن بیه نهر اسود.

الفرح بیه غریب امضیع ال حانه و یبات بعتبة المعبد.

عشت حایط ،
و یا رسام یرسم لوحة احزانه یدگ ابعینی بسماره

و انا فانوس منسی من قبل لیله
ولا واحد نفخ ناره

افک شباچی اشوف الدنیا جنح اسود،
احن الحزنی من دونك،
وارد مثل الغریب المنزوی ابداره

انا ابلیاك طیر امشدده اعیونی
ایتراوالی الشمس شامه

اسلهم بل چذب عن لا ضواك ایفیض من عینی،
ترا لیل الیمر اعلیك، مانامه

بلم تایه ابنص الروي وامصوب ابراگ الگصب بلامه

اضل الیا شته اتنطر ضحکتك ماي؟
حد یا عبرا اعیشن ناي؟
انا چم دوب ادث بهداي؟

نهر اسود